เกษตร"กรรม"

ค่านิยมของคน            แบ่งชนออกเป็นชั้น

ชั่วดีไม่กีดกัน              จัดสรรที่เงินตรา

เงินหนักก็ศักดิ์ใหญ่       ซื้อได้แม้ชีวา

เงินน้อยก็ด้อยค่า         จะหาใครมามอง

กฎหมายยังมีรอย         ด่างพร้อยด้วยเงินทอง

มีมากเอามากอง          จำต้องป้องจำเลย

เหยียบย่ำด้วยศักดิ์ศรี    มั่งมีมาเยาะเย้ย

คนจนเป็นเชลย           เปรียบเปรยดังดอกดิน

ธุร-กิจพันล้าน             อยู่นานเพราะมีกิน

ทำนาประสาถิ่น           พลิกดินเป็นข้าวปลา

ชาวนายังถูกย่ำ           ว่าต่ำที่ทำนา

ชาวกรุงในเมืองฟ้า       เรียกข้าว่าไฮโซ

แม้รัฐยังเชิดชู             แลดูเมืองใหญ่โต

บ้านเมืองห่างไกลโข    คนโคแค่ควายแคลน

หนหนึ่งนั้นแค้นข้น       อีกหนนั้นเมืองแมน

หนหนึ่งนั้นยากแสน      ดินแดนท่านสำราญ

กระดาษมีค่ากว่า         ข้าวปลาก็ไม่ปาน

หนึ่งถังของข้าวสาร      หลายกาลกว่าจะเป็น

เขาแลกด้วยแบงค์ร้อย   ค่าน้อยที่ได้เห็น

ข้าวกล้านั้นลำเค็ญ       จนเป็นอาหารคน