ก่อนเคย

โอ้ว่านิจจาเอ๋ย
เคยล้อเล่นกับเจ้า
ทุกเย็นแลค่ำเช้า
แต่ก่อนเก่าจำติดตา
แต่มาจนบัดนี้
ไม่เคยมีแม้วัจจา
น้ำคำปราศัยมา
ประหนึ่งว่าจะเชือดคม
อกเอ๋ยอกชายเล่า
จะช้ำเศร้าก็เหลือข่ม
น้ำตาตกอกตรม
แสนระทมซมซานเซ
หวังเอ๋ยหวังในจิต
อยากจะคิดให้หันเห
ก็เกินใจคะเน
ดังโลเลเกเรไป
หวังเพียงเจ้าจะรู้
ความสัจอยู่คับข้างใน
ทุกสิ่งที่ทำให้
ดังเช่นไม้รักพารา
แม้เจ้าไม่เฝ้ารู้
ก็จงดูเถิดขวัญตา
ตลอดกาลเวลา
ปรารถนาเฝ้ารักเดียว


5/07/2002 05:30 a.m.